کتاب هایی که معماران باید بخوانند

طوری كه در دوره های زمانی کوتاه شاهد حضور یک جریان فکر معماری وارداتی هستیم.

در اينجا دانشجوي معماري دريك محيط پر از نظرات متنوع قرار مي گيرد بدون آنكه از چاپ چوب و محتواي آنها دقيقاً اطلاعي داشته باشد.

اين کار، حاصل سی سال کار تدريجي و آشنايي با چند محيط معماري در ايتاليا، ايران و انگلستان است.

هدف اصلي اين نوشته، ارايه تصويري است درباره بخشي از آنچه در حيطه نظر، در معماري معاصر ايران روي داده است.

خلاصه کتاب سیری در مبانی نظری معماری غلامحسین معماریان

بخش اول: نگرش اقلیمی

بخش نخست نگرش اقلیمی (بنا به مثابه آسایشگاه اقلیمی) اختصاص دارد. اقلیم به معنای امروزی آن، همان آب و هواست. یک اقلیم گرای مطلق بین که همه چیز معماری را در اقلیم می‌بیند با اصولی که از بخش دانش شناخت موضوع محیط انسانی انتخاب می‌نماید، در واقع عینکی را بر چشمان خود قرار می‌دهد که با آن بر اساس خواسته‌های دانش اقلیمی محیط مصنوع را می‌بیند.

بخش دوم: به نگرش شکلی

فرم «ترکیب عناصری که مجموعه ای واحد را بوجود آورده‌اند، روش و سبکی که بین این عناصر هماهنگی برقرار کرده و به طور خلاصه عاملی که شخصیتی ممتاز به مجموعه واحد بخشیده» معنی شده است.

بخش سوم: نگرش تاريخی _ تکاملی

بخش نگرش تاريخی _ تکاملی يکی از بخش های مهم اين کتاب است. در اين جا برای اولين بار در ايران به معرفی و تحليل مدرسه موراتوری پرداخته شده است.

بخش چهارم: نگرش فضاگرا (فضای معماری)

این بخش درباره موضوع مهم معماری معاصر؛ “فضا” می باشد. اين موضوع به چنان درجه اهميتی رسيد که برخی از معماران، معماری را به معادل فهم فضا می دانند.

بخش پنجم: نگرش فرهنگی و اجتماعی 

نگرش فرهنگی – اجتماعی و معنایی هم در نوع نگاه خود و هم در روش برخورد با موضوع معماری تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند.

بخش ششم: نگرش معناگرا

این بخش آخرين بخش اين کتاب است. « معماری چيزی نيست جز تجسم مادی، افكار، سنن و آدابِ افراد و سرزمين سازنده‏اش كه در كنار عواملی مانند اقليم به بار می نشيند و خودنمايی می كند.